Bitwa pod Grochowem

Przemyśl

Bitwa pod Grochowem - 25 lutego 1831 r. 

Wojciech Kossak, Bitwa pod Olszynką Grochowską, ok. 1931r. Domena publiczna. Źródło: https://commons.wikimedia.org.

Wojciech Kossak, Bitwa pod Olszynką Grochowską, ok. 1931r.
Domena publiczna. Źródło: https://commons.wikimedia.org


„Przechodniu powiedz współbraciom,
Że walczyliśmy mężnie i umierali bez trwogi
Ale z troską w sercu o losy Polski,
Losy przyszłych pokoleń- o Wasze losy”.
[Inskrypcja na pomniku-mogile Bitwy pod Olszynką Grochowską]


Bitwa pod Grochowem była największą bitwą powstania listopadowego. W czasie długiej, krwawej walki licząca 40 tys. ludzi i 90 dział armia polska zatrzymała ofensywę korpusu rosyjskiego (60 tys. żołnierzy i 212 dział) dowodzonego przez feldmarszałka Iwana Dybicza. Kluczowym punktem pozycji polskich był lasek olchowy w pobliżu wsi Grochów. O ten las rozegrały się najkrwawsze walki. Pozycje kilkakrotnie przechodziły z rąk do rąk. Jego obrońcy- żołnierze 4 pułku piechoty liniowej- ponieśli najcięższe straty spośród wszystkich pułków, które walczyły tej w bitwie.

Zamiarem dowódcy rosyjskiej ofensywy na Warszawę- feldmarszałka Iwana Dybicza, było stoczenie bitwy totalnej, która przesądzi losy niedawno rozpoczętej wojny polsko- rosyjskiej. Siły polskie dowodzone nominalnie przez księcia Michała Radziwiłła, a faktycznie przez generała Józefa Chłopickiego, zajmowały pozycje obronne po obu stronach szosy brzeskiej, na przedpolu Pragi, z lewym skrzydłem opartym o Olszynkę Grochowską.

Feldmarszałek Iwan Dybicz był pod wrażeniem polskiego oporu. Rosjanie zdali sobie sprawę, że wysokie morale polskich obrońców może z łatwością zrównoważyć miażdżącą przewagę militarną ich strony.

Żadna ze stron nie mogła ogłosić zwycięstwa- zarówno Polacy, jak i Rosjanie musieli się wycofać. Osiągnięto jednak strategiczny cel polskich powstańców- stolica nie wpadła w ręce wroga, a echo bitwy odbiło się głośno w Europie i przysporzyło sprawie polskiej i powstaniu wielu sympatyków.

Po upadku powstania zawsze pamiętano o rocznicy bitwy, śpiewano o niej w pieśniach, wspominano w wierszach, a z gałązek olchowych zabranych z Olszynki wyrabiano pamiątkowe krzyżyki i emblematy narodowe.

Jedna z najkrwawszych bitew powstania listopadowego, przeszła do historii jako polskie Termopile i urosła do rangi symbolu narodowego.

Bitwa pod Olszynką Grochowską zainspirowała Stanisława Wyspiańskiego do napisania w 1898 roku dramatu Warszawianka.



Wybrane źródła informacji:

  • Grochów 1831 / Wiesław Majewski. - Warszawa : Ministerstwo Obrony Narodowej, 1982.
    Przemyśl GP 59533
    Jarosław 1J 37981
    Przeworsk GK 24608
  • Historia oręża polskiego 1795-1939 / Eligiusz Kozłowski, Mieczysław Wrzosek. - Warszawa : "Wiedza Powszechna", 1984.
    Przemyśl GP 108499
    Lubaczów GL 30659
    Przeworsk GK 27234
  • Powstanie listopadowe 1830-1831 : dzieje wewnętrzne, militaria, Europa wobec powstania / pod red. Władysława Zajewskiego ; Prace Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. - Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980.
    Przemyśl GP 57994
    Przeworsk GK 24084
  • Zarys historji wojskowości w Polsce / Marian Kukiel. - Kraków : Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987.
    Przemyśl GP 77315
    Lubaczów GL 35447
  • YouTube - Wykład „Bitwa pod Olszynką Grochowską"
  • YouTube - Bitwa pod Olszynką Grochowską 1831 r.

Autor: Mariusz Bąk