Ile razy nam pełnosprawnym zdarzyło się wpaść na szklaną ścianę, potknąć się o wystający nieoznaczony podest, zawadzić o źle zaparkowany samochód. Wyobraźmy sobie teraz niewidomych i słabowidzących, którzy borykają się codziennie z takimi problemami. W Polsce żyje ponad 2 mln osób z dysfunkcją wzroku. Większość z tych osób doskonale funkcjonuje wśród nas. Pracują, robią zakupy, uczestniczą w życiu kulturalnym i nie potrzebują naszej opieki. Chodzi jedynie o to, aby czasami bezmyślnie nie powodować dodatkowych utrudnień i z większą empatią podchodzić do osób niepełnosprawnych obok nas.
Obecnie istnieje wiele rozwiązań technicznych, dzięki którym osobom z dysfunkcją wzroku żyje się łatwiej. Jednym z takich udogodnień jest audiodeskrypcja.
Jest to omówienie przedstawianych wizualnych treści. W niektórych przerwach między dialogami następuje słowny opis tego, co dzieje się na ekranie - scenografii, oświetlenia, kolorów, kostiumów, mimiki i gestykulacji bohaterów. Bardzo ważną rolę odgrywa osoba lektora – jego język, wymowa, odpowiedni dobór słów i wyczucie wpływają na indywidualny odbiór dzieła.
Technika stosowana jest w filmach, przedstawieniach teatralnych, muzeach, na koncertach i meczach. Przy czym, do tych dwóch ostatnich tworzona jest na żywo.
Oprócz audiodeskrypcji istnieją różne udogodnienia: specjalne aplikacje, programy do odczytu zdjęć, mówiące termometry, czytniki koloru, urządzenia lektorskie.
Polecamy zestawienie bibliograficzne: