Wcag
Slajd 1.
Tekst: W oczekiwaniu na Międzynarodowy Dzień Czytania “Medei” Seneki -21.03.2025. Tydzień “Medei” w Bibliotece - zajęcia, warsztaty, spotkania...
Grafika: Medea na fresku z Herkulanum Domena publiczna.
Slajd 2.
Tekst: 21 marca 2025 roku obchodzimy Międzynarodowy Dzień Czytania Medei Lucjusza Anneusza Seneki, który odbywa się w ramach 19. edycji Europejskiego Festiwalu Łaciny i Greki.
Organizowany od 2005 roku w Lyonie Europejski Festiwal Łaciny i Greki, cyklicznie zaprasza młodzież z całego świata do odkrycia lub ponownego odczytania arcydzieł literatury klasycznej. Celem wydarzenia jest przybliżenie dziedzictwa antyku poprzez głośne czytanie najważniejszych dzieł literackich autorstwa starożytnych Greków i Rzymian. W ubiegłych latach posłuchać można było m.in. Iliady Homera czy Eneidy Wergiliusza.
Grafika: wizerunek Medei.
Slajd 3.
Tekst: 2025 jest rokiem Medei, bohaterki tragedii Seneki. Postać Medei jest nierozerwalnie związana z mitem o Jazonie i Argonautach, którzy wyruszyli po złote runo do mitycznej krainy Aja, utożsamianej przez starożytnych Greków z Kolchidą (obecnie Gruzja, wybrzeże Morza Czarnego). Medea była córką Ajetesa, króla Kolchidy. Dzięki swoim czarom, a właściwie przebiegłości i inteligencji, pomogła Jazonowi wykonać niemożliwe zadania, które postawił przed nim Ajetes. Wdzięczny Jazon zabrał Medeę na swój statek „Argo”, obiecując jej ślub i wieczną miłość. Aby zatrzymać ścigającego ich Ajetesa, Medea zamordowała swojego brata. Związek oparty na śmierci niewinnego był skazany na klęskę, choć nie od razu. Jazon i Medea mieli dwóch synów, a powygnaniu z Jolkos udali się do Koryntu. Tam Jazon zakochał się w Glauke, córce króla Kreona, i postanowił ją poślubić, uznając swoje małżeństwo z Medeą za nieważne.
Slajd 4.
Tekst: Zrozpaczona Medea w okrutny sposób pozbyła się rywalki i króla. Nie oszczędziła nawet własnych synów, aby zemścić się na niewiernym mężu.
Seneka Młodszy napisał swoją wersję “Medei” jako rzymską adaptację tragedii greckiej znaną jako fabula crepidata/cothurnata.
Odwołanie do elementów ubioru - sandałów, czy koturnów używanych przez aktorów na scenie ma tutaj ogromne znaczenie. Ubiór w starożytnym Rzymie był bowiem narracyjny i wielowymiarowy. Świadczył o roli i pozycji społecznej osoby, która go nosiła. Był również symbolem adaptacji społecznej, a prawo do jego noszenia napawało dumą.
W kolejnych wiekach artyści zmagali się z interpretacją mitu o Medei – archetypie kobiety zdradzonej i upokorzonej, krwawej mścicielce i dzieciobójczyni, ale też kobiecie sprzeciwiającej się woli mężczyzn. Artyści podejmujący ten temat, w zależności od epoki, ukazywali różne oblicza Medei.
Grafika: Wizerunek Medei z walizką.
Slajd 5.
Tekst: Postać Medei w sztuce.
Grafika: 3 wizerunki Medei: Ixion “Medea” ok 300 r. p.n.e. Domena publiczna,
Medea z mieczem I w n.e. Domena publiczna, Medea I w n.e. Domena publiczna.
Slajd 6.
Grafika: 4 wizerunki Medei: Eugène Delacroix - “Medea” Domena publiczna, Germán Hernández Amores - “Medea” Domena publiczna, John William Waterhouse “Jason and Medea” Domena publiczna, Frederick Sandys “Medea” Domena publiczna.
Slajd 7.
Grafika: 3 wizerunki Medei: Anselm Feuerbach “Medea” Domena publiczna, Giovanni Benedetto Castiglione “Medea” Domena publiczna, Anselm Feuerbach “Medea” Domena publiczna.
Slajd 8.
Grafika: Jean-François de Troy “Jazon i Medea” Domena publiczna, Henry Fuseli “Jazon kradnący... i Medea...”” Domena publiczna, Joseph Mallord William Turner “Wizja Medei“ Domena publiczna.
Slajd 9.
Grafika: 3 wizerunki Medei: Valentine Cameron Prinsep “Medea the Sorceress” Domena publiczna, Jean-François de Troy “Jazon i Medea” Domena publiczna, Charles Antoine Coypel “Medea” Domena publiczna.
Slajd 10.
Grafika: 3 wizerunki Medei: Henry Ferguson “Medea rzucająca zaklęcia” Domena publiczna,
Corrado Giaquinto “Medea” Domena publiczna, Giovanni Antonio Pellegrini “Jazon odrzucający Medeę” Domena publiczna.
Slajd 11.Grafika: 3 wizerunki Medei: Paulus Bor Dutch “Medea” Domena publiczna, Corrado Giaquinto “Medea” Domena publiczna, Pelagio Palagi “Medea zabijająca swe dzieci” Domena publiczna.
Slajd 12.
Grafika: 3 wizerunki Medei: Charles-André van Loo, “Miss Clairon in Medea,” Domena publiczna, Franz von Stuck “Medea” Domena publiczna, Margaret Deborah Cookesley “Circe resplendens” Domena publiczna.
Slajd 13.
Grafika: 3 wizerunki Medei: Zurab Janiashvili “Medea” Domena publiczna, Alfons Mucha “Medea” Domena publiczna, Anselm Feuerbach “Medea z urną” Domena publiczna.
Slajd 14.
Grafika: Jean-Honoré Fragonard “Medea mordujaca dzieci” Domena publiczna, Herbert James Draper “Złote runo” Domena publiczna.
Slajd 15.
Postać Medei pojawiała się również w literaturze...
- W sprawie sądowej Cycerona Pro Caelio (56 p.n.e.) imię Medea pojawia się kilka razy, jako sposób na wyśmianie Klodii, siostry Publiusza Klodiusza Pulchera, człowieka, który wygnał Cycerona.
- Medea (zaginiona tragedia Owidiusza - zachowały się dwie linijki)
- Geoffrey Chaucer, Legenda o dobrych kobietach (1386)
- W La Tavola Ritonda (ok. XV w.) Medea żyje jako cudownie piękna pani Okrutnego Zamku (Castello Crudele) na wyspie, w którym więzi bohatera Tristano (Tristana)
- William Morris Życie i śmierć Jazona (poemat epicki, 1867)
- Robert Graves, Herkules, z mojej załogi (1945)
- Dorothy M. Johnson, Księżniczka-czarownica (1967)
- John Gardner, Jazon i Medeia (1973) Kliknij i zamów
- Otar Chiladze, Mężczyzna szedł drogą (1973)
- H. M. Hoover, Pałac świtu: Historia Medei (1988)
- Percival Everett, Za jej ciemną skórę (1990)...
I muzyce...
Medea – opera Dariusa Milhauda z 1939 r.
Medea – opera Luigi Cherubiniego z 1797 r.
Medea – opera Marc-Antoine Charpentiera z 1693 r.
Medea – opera Giovanni Pacinieg
Żródło: wikipedia.