„Być zwyciężonym i nie ulec to zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na laurach to klęska” – J. Piłsudski
15 sierpnia obchodzimy - Święto Wojska Polskiego i 101. rocznicę Bitwy Warszawskiej 1920 roku
Święto Wojska Polskiego ustanowione na pamiątkę zwycięskiej Bitwy Warszawskiej, stoczonej w dniach 12–15 sierpnia 1920 r. w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Wydarzenia te zadecydowały o zachowaniu przez Polskę niepodległości oraz udaremniły plany rozprzestrzenienia rewolucji bolszewickiej na Europę Zachodnią. Bitwę tę nazywa się często „Cudem nad Wisłą”.
Kluczową rolę w zwycięstwie odegrał manewr Wojska Polskiego, zrealizowany według planu Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych Józefa Piłsudskiego.
Zwycięstwo polskie w Bitwie Warszawskiej nie zakończyło wojny Rzeczypospolitej z Rosją Sowiecką. Kiedy na początku września 1920 roku, resztki rozbitych dywizji Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego obsadziły linię Niemna i twierdzę w Grodnie, zgłębi Rosji napływały posiłki, na Białorusi zarządzono przymusowy pobór do wojska. Operacja niemeńska, zakończona rozbiciem silnego zgrupowania Armii Czerwonej, przeszła do historii jako ostatnia wielka bitwa Polski z Rosją Sowiecką.
Rozejm wszedł w życie o północy z 18 na 19 października 1920 roku. Naczelny wódz wydał rozkaz do żołnierzy, dziękując im za dwa lata ciężkiej ofiarnej walki: „ Żołnierze! Zrobiliście Polskę mocną, pewną siebie i swobodną, możecie być dumni i zadowoleni ze spełnienia swego obowiązku. Kraj co w dwóch latach potrafił wytworzyć takiego żołnierza, jakim wy jesteście, może spokojnie patrzeć w przyszłość. Dziękuję wam raz jeszcze” [Janusz Odziemkowski: Bitwa niemeńska 1920. Mówią Wieki.- 2018, nr 11 s. 33]
Polecamy zestawienie bibliograficzne - Wojna polsko-bolszewicka 1919 – 1921